حلما

دلخوری ام از آدم ها را پس میزنم. من در حد قضاوت کردن و تعیین جایگاه انسانها حتی در زندگی خودم نیستم. اما جایگاه خودم را مشخص میکنم. من منم...نه اینکه بخواهم منم منم کنم...میخواهم بگویم من انسانی هستم با ویژگی های خاص خودم. البته سعی میکنم هر روز بهتر بشوم به یاری خدا. اما نمیتوانم دو رو باشم. بزرگترین لطف من به اطرافیانم این است؛ همه ی آنها احساس واقعی من نسبت به خودشان را میبینند و درک میکنند. من تصمیم میگیرم که دیگر رفتارم را توضیح ندهم. توضیح واضحات مخاطب را پرتوقع میکند. من به کسی حس خوبم را بدهکار نیستم. من دوست دارم واقعی باشم. من به همه احترام میگذارم و برای هر تیپ شخصیتی ارزش قائلم. اما نه میخواهم و نه میتوانم همه را دوست بدارم. و البته نمیخواهم که همه دوستم بدارند. اما لطفا به من و صداقتم احترام بگذارید